Beste mensen,
broeders en zusters,
Ik kwam ergens wat citaten tegen van NIET - Christelijke
historici uit
de tijd van Jezus of kort erna;
(sommige delen heb ik door het internet laten vertalen
uit het
Grieks, vandaar dat het niet allemaal mooie Nederlandse
zinnen
zijn!)
Josephus:
Josephus schreef;
Nu was er in die tijd Jezus, een wijs man, als het
geoorloofd is Hem
een man te noemen, want Hij werkte wonderen, een leraar
van
mensen die de waarheid graag aannemen.
Hij trok tot zich velen uit de Joden en velen uit de
heidenen. Hij was
de Christus.
En toen Pilatus Hem op aandringen van de oversten van ons
volk
tot het kruis hadden veroordeeld, lieten zij die Hem
vanaf het begin
liefhadden, niet in de steek.
Op de derde dag namelijk verscheen Hij weer levend aan
hen, zoals
de goddelijke profeten, naast ontelbare andere
wonderlijke zaken
aangaande Hem, voorspeld hadden.
En deze groepering der Christenen, zo genoemd naar hem,
bestaat
tot op de huidige dag!
Tacticus:
Tacticus schreef het volgende:
Maar niet door menselijke inspanningen, schenkingen van
de keizer
of door zoenoffers aan de goden, weken de boze praatjes
dat men
geloofde dat de brand( de brand van Rome) op bevel
aangestoken
was. Dus om dat gerucht uit te roeien schoof Nero
schuldigen naar
voor en onderwierp hen aan de meest afschuwelijke
folteringen:
het waren mensen die wegens hun schanddaden gehaat werden
en
die het gewone volk Christenen noemde.
De grondlegger van hun naam, Christus, werd onder de
heerschappij van Tiberius door de provinciegouverneur
Pontius
Pilatus terecht gesteld. Dat verderfelijke bijgeloof dat
voorlopig
onderdrukt was, dook weer op, niet alleen in Judea, de
oorsprong
van het kwaad, maar zelfs in Rome, waar alle wrede en
schandelijke
rituelen van overal bijeenkwamen en vlijtig beoefend
werden.
Eerst werden dus zij die bekenden voor de rechter
gebracht,
vervolgens werd op hun aanwijzen een enorme massa veroordeeld
niet zozeer op grond van brandstichting dan wel omwille
van hun
haat tegenover hun soort mensen.
Ook werd met de slachtoffers de spot gedreven: zo kwamen
ze om,
gehuld in huiden van wilde dieren, door het verscheuren
van de
honden of ze werden gekruisigd om te dienen tot
nachtelijke
verlichting wanneer de dag verstreken was. Nero had voor
dit
schouwspel zijn eigen tuinen opengesteld en hij gaf
circusspelen,
waarbij hij zich gekleed als wagenmenner onder het volk
mengde
of op een renwagen.
Zo ontstond medelijden met deze mensen, hoewel ze
schuldig
waren en de strengste straffen verdienden, omdat ze niet
werden
omgebracht voor het nut van de gemeenschap, maar door de
bloeddorst van één man.
Plinius:
Plinius schreef het volgende aan zijn meester(de Keizer
van Rome):
Anderen, die door de aanklagers genoemd werden, zeiden
dat zij
Christenen waren en weldra ontkenden ze dat; ze waren het
wel
geweest maar nu niet meer, sommigen drie jaar geleden,
andere
meerdere jaren daarvoor al, een enkeling zelfs twintig
jaar geleden
Ook deze allemaal hebben zowel jouw beeltenis aanbeden
als
beelden van de goden en Christus vervloekt.
Zij legden echter een verklaring af dat het totaal van de
schuld of
hun dwalingen, als een vaste gewoonte op een vaste dag
samenkomen voor het licht werd en een lied zingen tot
Christus als
tot een god om beurten en zich met een eed zich
verplichten tot
geen diefstal noch roofmoord noch echtbreuk moesten
plegen.
Na dit, hadden ze de gewoonte uiteen te gaan en weer bij
elkaar te
komen voor het nemen van voedsel maar toch gewoon en
onschuldig; en daarmee hielden ze mee op te doen na mijn
vordering dat ik had verboden in overeenstemming van jouw
opdrachten dat er geen samenkomsten meer mochten zijn.
Lucianus:
Lucianus schreef dit: ...de man die gekruisigd werd in
Palestina
omdat hij deze nieuwe cultus introduceerde...Bovendien
overtuigde
hun eerste wetgever hen ervan dat ze allemaal broeders
van elkaar
waren, toen ze de ultieme grens hadden overschreden door
de
Griekse goden te verwerpen en die gekruisigde solist zelf
te
aanbidden en onder zijn wetten en regels te leven.
Historici in
2112:
Wat wil ik hier mee zeggen? Ik vroeg me af wat historici
(over 100
jaar b.v.) over onze tijd zouden schrijven:
Hopelijk het volgende: Er waren in die tijd mensen, die
zich
Christenen noemden, mensen die geloofden dat Christus,
(dezelfde
persoon als waar die oude geschriften over schrijven),
voor hen aan
het kruis gestorven was, om op die manier verzoening
tussen God
en de mens te bewerken. Ze geloofden ook dat die Jezus
was
gestorven maar ook weer opgestaan was uit de dood,
opgevaren
naar de hemel en nu zit aan de rechterhand van God de
Vader,
maar als bemoediging de Heilige Geest heeft gestuurd in
Zijn
plaats. De Heilige Geest die de gelovige wil leiden,
bemoedigen en
onderwijzen.
Deze Christenen leefden als broeders en zusters met
elkaar en
hielpen elkaar zoveel mogelijk, spraken met andere mensen
over
hun geloof en stonden in de gunst bij het hele volk. Zo
leefden zij,
zoals ook beschreven staat over de eerste
Christengemeente. Ze
hadden goede banden met andere Christenen die ook hun
eigen
samenkomsten hadden, maar op onderdelen wat andere
interpretaties van de Bijbel hadden.
Ze probeerden zo elkaar te bemoedigen op de weg die ze
samen
gaan en waren een voorbeeld voor velen!
Wanneer ze het moeilijk hadden of vervolgd, bleven ze
vasthouden
aan hun geloof, waar anderen zich over verbaasden.
Ik zal niet verder filosoferen over wat historici zouden
schrijven over
onze tijd, maar zeker is dat we nog veel te leren hebben,
veel
kunnen leren van die eerste Christengemeente.
Laten we met elkaar verdraagzaam zijn en niet te snel
anderen een
stempel opdrukken. Zolang we broeders en zusters zijn in
de Heer,
laten we dit dan ook proberen uit te dragen als zodanig.
De hoofdzaak is
het geloof in Christus en die
gekruisigd, en
weer opgestaan! Amen!
Hallelujah.
Met vr. groet, P.K.
